90'lı yıllarda doğanlar şanslı bir kesimdi aslında. Barış Abimiz vardı bizim bir kere. O zamanki büyüklerden daha şanslıydık biz. Çocuk aklımızla tanıdık Barış Manço'yu. Daha zihnimiz tertemizken ezberledik şarkılarını. "Adam Olacak Çocuk" izleyerek oraya katılabilmenin hayallerini kurduk.
Birinin bu dünyadan ayrılmasını da ilk Barış Manço'yla tattı birçoğumuz belki. Daha ölüm ne demek yeni öğreniyorduk belki de.
Ben 7 yaşındaydım Barış Manço'yu kaybettiğimizde. O zamanlar da yeri çok ayrıydı bende. Çok üzülmüştüm, çok ağlamıştım. Hatta aksi gibi çok üzgün olduğum birgün kasette Gülme Ha Gülme şarkısı çalmaya başlamıştı da "Barış birgün toprak olur" deyince "Öleceğini nerden biliyordu?" diye iyice ağlamıştım. Hala açıp dinlemişliğim yoktur o şarkısını o günden bu yana.
Şarkılarını ne zaman dinlesem hala etkilenirim,hala içim cız eder,Barış Manço'ya sevgim bir kat daha artar. Büyüdükçe,sözleri daha anlamlı gelmeye başladıkça ayrı bir tat veriyor. Ayrıca her şeyi müziğe konu edebildi, bunu da büyük bir ustalıkla yaptı. Hala da dillerden düşmüyor. Kimin aklına gelir Domates Biber Patlıcan,Arkadaşım Eşşek,Ayı,Nane Limon Kabuğu,Süper Babaanne... Bunlar hala ezberimizde değil mi? Mesela o zamanın çocukları olarak Sarı Çizmeli Mehmet Ağa'yı muhtemelen ilk Barış Abimizden duymadık mı?:) Kliplerindeki,performanslarındaki o beden dilini kullanışıyla hala beni ekrana kilitiyor ne zaman izlesem,bu da ayrı bir ustalık:)
Bu gece Barış Ağabeyimizin ölüm yıl dönümü. İçimden geldi onun anısına bir şeyler yazmak.
Mekanın cennet olsun Barış Manço...
hala her görüşmemizde mutlaka şarkılarına sıra gelen nadir insanlardan :)
YanıtlaSilEvet evet~ Görüştüğümüzde bi Barış Manço günü yapalım:))
SilAh Barış Manço sevilmez mi? Adam olacak çocuklar büyüdüler ve Barış abilerini çok özlediler. Ne güzel düşünmüşsün ❤️
YanıtlaSilDeğil mi? Değeri bizler için çok büyük:) Çok teşekkürler:)♥♥
Sil