Şu an~♥

Yaşadığımız her an çok kıymetli, gün geliyor düne bile geri dönmek istiyoruz~ Artık mutsuz hissettiğimde bunu düşünüyorum. Yarın,haftaya,seneye ya da 5 sene sonra bugünü özleyip düşündüğümde tadını çıkarmadığım için pişman olmak istemiyorum. Edilen bir sohbet,içilen bir kahve, şu an yanımda olan herkes... Yarın,hatta 1 saat sonra bile onların tadı şu an hissettiğim gibi olmayabilir. Sorumluluklar arttıkça biz de çevremiz de eskisi gibi kalmıyoruz maalesef. İşte o gün gelmeden, ilerde " Ne güzel günlerdi,kıymetini bilemedim." diye üzülmek yerine "Ne güzel günlerdi,doya doya yaşadım her anını."demek gibisi yok. 

En değerli an şu an. Çünkü şu an ne istiyorsak yapabiliriz. Şu an karar verip bir şeyleri değiştirebiliriz. Şu an uzun süredir görmediğimiz bir arkadaşımızı arayıp görüşebiliriz. Yarın bir şeyler için geç olabilir ve geçmişe döndüğümüzde pişman olabiliriz. Ne durumda olursan ol, şimdi mutlu değilsen bile ilerde bugününü özlemeyeceğin anlamına gelmez. Mutsuzluk da bir değer bizim için bazen. Hatta durup düşününce çoğu zaman en  anlamlı,güçlü kararlarımızı en bunalımlı ve mutsuz olduğumuz zamanlarda almıyor muyuz?

Ben de en kıymetli anın şu an,bugün olduğunu en bunalımlı günlerimin sonunda anladım. 

 Son iki senem çok zor geçti mental açıdan. Ama bu zorluğun arkasında bir aydınlık,iç huzuru varmış~

İşte bunu gördüğüm zaman anladım mutsuzluklarımızın da ne kadar kıymetli olduğunu. O çok mutsuz geçen günlerimin de ne kadar önemli olduğunu. Yaşadığımız her şeyin bir sebebi olduğunu.

Yani o yüzden demem o ki; şu an bir daha gelmeyecek. Şu an bir şeylerden aldığımız tadı aynı hisle bir daha alamayacağız. Tadını çıkaralım~