Bir şeylere başlayıp devam edememe hastalığım var benim. Bazen düşünüyorum da çalışmayı bırakmayıp nasıl kazanmışım üniversiteyi. Şimdi kendime bir hedef koyduğum zaman 2 gün onun için çalışıp 3. gün sıkılıyorum. Beni itecek bir şeyler olması lazım her zaman. Kurs, okul gibi.
Koreceye başladığımda kurslarla devam ettim hep mesela. Ama artık kursları bırakmak durumunda kaldım ve kendim çalışmadım bir türlü.
Dün Kore'deki arkadaşımla görüntülü konuştuğumuzda fark ettim ne kadar gerilediğini Korecemin. Bildiğim kelimeleri unutmuşum hep. Kolayca anlatabileceğim şeyleri birçok cümle kurarak anlatabiliyorum. Dün konuşurken yeni öğrendiğim kelimeleri yazdım bir kağıda ve yatağımın yanına astım. Evet o kelimeleri şu an biliyorum ama kızı da her gün her gün arayamam ki kelime öğrenmek için. Her gün azar azar kelime ezberleyim desem öyle de ezberleyemiyorum, çünkü akılda kalmıyor konuşma içinde geçmedikçe.
Korece blog hesabı açmayı düşündüm. Ordan yazdıkça geliştiririm belki diye ama onu da yapamadım. Üşendim sanırım, çok vaktimi alıyor çünkü.
Korecem İngilizcem gibi olmayacak, bir yerde tıkanmayacak diye çok uğraştım ama yine tıkandım. Kitaplar aldım okumak için. Türkçe'den Korece'ye çevrilmiş kitaplar. Onları okumaya başlayacağım. Kelime ezberletir mi bilemiyorum ama bakalım. Sıradan günlük konuşmadan ileriye gidememek canımı sıkmaya başladı artık.
Bu sıralar kafam buna çok takılıyor neden ilerletemiyorum, ne yapmam lazım diye.
Aslında tavsiye almak için yazdım bu yazıyı~
Tecrübelerinizden faydalanmak isterim. Dil öğrenirken uyguladığınız metotları benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum~♡
