Save the date ve birazcık da albüm çekimlerim♡

 

Merhaba!

Bu sefer arayı açmayacağım diye söz verdim kendime. Yine tam açıyordum ki ucundan yakaladım bu defa bence:) Sonbahar gelince kendimi dışarlara attım. Sonbaharda her anı değerlendirmek, sonbaharın görsel şölenini kaçırmamak istiyorum. Tabii bazen bu durum plansız programsız tatillere ve dolayısıyla çeşitli aksiliklere yol açıyor. Belki anlatırım bir ara:)

Neyse biz nerde kalmıştık? Nişanı yaptığımıza göre, save the date çekimlerine geldi sıra:)

Bol fotoğraflı ve biraz da videolu bir yazı olacak önden söyleyeyim:)

Nişanımızın normalde Nisan ayında olacağını, pandemi sebebiyle Temmuz'a ertelediğimizi söylemiştim ya. İşte bu yüzden nişan ve nikah arası bir buçuk ay sürdü:) Koştur koştur ev dizmeye çalıştık ki evlendiğimizde oturacak yerimiz yoktu. Kamp sandalyelerinde oturuyorduk. Ay bunları da anlatsam mı bir gün? Konu dağılmasın. Nikah salonu, gelinlik, nikah hediyelikleri.. aklınıza gelebilecek tüm evlilik işlemlerini bu bir buçuk ay içinde hallettik.

Neyse yine konu dağıldı:) Save the date çekimlerimizden bahsediyordum. Çekimler için tabii ki fotoğrafçıyla anlaşmadık. Zaten bir albüm çekimimiz olacaktı. Bunun için de ekstra bir masrafa gerek yoktu. Gülçin zaten fotoğrafçı sayılır:) İnternetten elbise ve ayakkabı aldım. Bir de annemin gelinlik tacını ve eldivenini kullanırsam, işte bu kadar!

Saçımı makyajımı kendim yaptım zaten. Nikahımda kuaföre yaptırdığımdan kat kat güzel olmuştu o gün:')

Ankara'dakiler bilir Altınköy'ü. Orda yaptık çekimleri. Çok kalabalıktı ama yine de fotoğraf çekecek yerler bulduk ya da insanlar azaldığı anda çekiverdik:)

Bir yandan Gülçin bir yandan Halis, bir sürü video ve fotoğraf çektiler. Öyle güzel pozlar çıktı ki paylaşacağım bir kısmını. Düşünsenize, hiç söylenmeden gün boyu fotoğraflarınızı çeken arkadaşlarınız var! Normal bir zamanda olmaz işte bu. Gerçi düşündüm de, normal zamanda da böyle günlerimiz olmuştu:)

Bu pozu da pinterestte görmüştüm. Eh işte biraz benzettik:')

Bu fotoğraf favorilerimden♡

Bu da pandemi hatırası. O zamanlar pandemi yeni başlamıştı tabii. Fotoğraf çekimi dışında çevremizde insan olmasa bile maske takıyorduk:)

Tabii böyle şeyler de yaşandı maalesef..

Burdan sonra Botanik Parkı'na geçtik. Hem dinleniriz, hem de masa kurar biraz da orda fotoğraf çekeriz dedik. 

Harry Potter kitaplarımı da yanımda getirdim. Bu poz aklımdaydı zaten. Çocukluğumda, gençliğimde hep benimleydi. Şimdi de ondan bir iz olsun istedim:)

Dediğim gibi, aksesuar olarak annemin gelinlik tacını ve eldivenini kullandım:)

Atakule manzaramız olmasa mıydı?

Bu da ilk dans şarkımız~ Sonlara doğru garip garip geyikler yaptığımız için şarkı eklemek zorunda kaldım:)

Fatih'in ailesi Çanakkale'de yaşıyor. Papaz plajı onların evine çok yakın. Orda gün batımı öyle güzel oluyor ki! Evlenmeden önce Çanakkale'yi bir ziyaretimizde elbisemi de yanımda götürdüm. Gün batımında fotoğraflarımız olsun istedim:)

Maddi ya da manevi açıdan beni yormayan, hatta çok keyif aldığım çekimlerdi. Bu tarz çekimler için bir telefon kamerası da yetiyor inanın. Aslında albüm çekimini de mi böyle yapsam diye düşünmedim değil:) Ama o kadar da değil dedim ve çekimlerini hayranlıkla takip ettiğim bir fotoğrafçıyla yaptık albüm çekimlerini de. Gelinlik dışında yine bu elbisemle de çekim yaptık. Onları da albüme ekledik. Gelinlikli çekimlerimden çok daha güzel olduklarını söyleyebilirim. Albüm çekimlerimiz evlendikten neredeyse 1 sene sonra oldu:)

Bunlar ve yazının en başındaki fotoğraf da albüm çekimlerimizden♡

Benden şimdilik bu kadar. Belki benim aldığım ilhamlardan siz de ilhamlanmışsınızdır, umarım öyledir.

Tekrar görüşmek üzere! 

Karantinada Neler Yapıyorsunuz?

Merhaba♡

Bugünlerde hepimiz her şey normalmiş gibi davranmaya çalışarak, bir nevi beynimizi kandırmaya çalışarak geçiriyoruz günlerimizi. Bazıları karantina süreci başlar başlamaz sanki her yıl bir pandemi geçiriyormuşuz gibi olaya adapte oldular. Psikolojilerine hayran kaldım açıkçası. Benim adaptasyon sürecim biraz zaman aldı çünkü. 

Çok yakın bir zamanda nişanım olacaktı ve birden bu olayın şokuyla neye uğradığımı şaşırdım. İptal ettik haliyle. Düğünümün ne olacağı da belli değil. Neyse. Tüm bunları bir kenara bıraktım. Sevdiklerimizin ve tüm dünyanın sağlığının ciddi derecede tehlikede olduğu bir dönemde hemen "Neyse evde yapacak çok şey var hemen onları yapayım" moduna giremedim. Evde zaman geçirmeyi çok çok seven biri olduğum halde. Nerdeyse 1 aya yakın hiçbir şey yapmadım. İçimden gelmedi. Dua edip ağladım sadece. Sürekli ağladım. Abartmıyorum sürekli ağladım.. Her insanın bir şeyleri kabullenme süreci farklı. Benim adaptasyon sürecim de böyleymiş demek ki. Hala nasıl bir olayın içinde olduğumuzu beynim algılamakta güçlük çekse de bir şekilde alıştım ister istemez. Allah yardımcımız olsun. Özellikle sağlık çalışanlarının yardımcısı olsun. Gerçekten büyük bir sınavdan geçiyoruz.

Tabii yeni hobiler edindim bu dönemde. Uzuun zamandır düşündüğüm ama yapmaya vakit bulamadığım (ya da üşendiğim mi desem?) bir şeyi yapmaya karar verdim. Youtube videosu çekmek!♡ Evet ne zamandır sessiz vlogları izlemekten büyük keyif alıyordum. Videoyu çekmek, düzenlemek de en az izlemek kadar keyifli geldi bana :) Eğer ilginizi çekerse kanalıma Tık Tık~ Destek olursanız çook çok sevinirim♡ 

Uzun zamandır odama pek bir şey yapmıyordum. Ama gözüme batan birkaç yer vardı. Raflarımdaki kitaplar odamı çok kalabalık gösteriyordu. Onların yerine dekoratif birkaç şey koymaya karar verdim:)

Canım kitaplarım, çok güvenli yerdesiniz merak etmeyin :))

Çok daha ferah ve güzel oldu değil mi?:)

Bu sene ramazan boyunca her gün, Bekir Develi'nin Youtube kanalında Muhammet Emin Yıldırımla birlikte Herkes İçin Siyer dersi o kadar güzel düşünülmüş ki. 1 saat sürüyor ve anlatım o kadar akıcı ki vaktin nasıl geçtiğini anlamıyoruz bile. Her gün canlı yayından sonra video Youtube kanalına yükleniyor. Bazen not almadan sadece dinliyorum ama not alamadığım yerleri tekrar dinleyip not alacağım inşallah. 

Ve evlilik hazırlıkları. Olan eşyalarımı kontrol ediyorum, eksiklerimi çıkarıyorum ve şimdilik sadece internetten alabileceklerimi alıyorum. Dışarı çıkabildiğimizde tamamlayacağım diğerlerini inşallah.

Siz bugünlerde neler yapıyorsunuz?~

Blog yazmayı öyle özlemişim ki~ Yazınca sanki ilk yazmaya başladığım heyecanlı günlerime döndüm~♡ 

İnşallah tekrar görüşeceğiz~

Mutlu akşamlar♡

Karlar Düşer~~♡

Merhaba!♡

Dışarda ne güzel kar yağıyor! ⛄

Gündüz yağdığında bu kadar tutacağını düşünmemiştik aslında. Sulu yağıyordu, ama akşam bir baktım! Allah'ım çok mutluyum. Geçen sene kar göremeyen kış severler olarak çok mutsuzduk:))

Dikiş dikmeyi öğrenmeye karar verdim. Gündüz oturmuş onunla uğraşıyordum. Bir de baktım lapa lapa kar yağıyor~

Saat 23:30 gibi dayanamadım ben dışarı çıkıyorum deyip kendi kendime karla eğlenmeye koyuldum~ Tek başınaydım ama olsun:) Yine de eğlendim!

Aklıma çocukluğum geldi. Ne zaman böyle kar yağsa aklıma çocukluğum gelir. Özellikle de doğum günüm. Hafta sonu, dışarda lapa lapa kar yağıyor. Kar neredeyse dizimize kadar. Okulun kursundan eve dönüyorum, annem arkadaşlarımı toplamış doğum günümü kutluyoruz:) Eskiden Kasım'da da kar yağardı. Hem de nasıl yağardı. Şimdi Aralık'ta Ocak'ta yağınca şükrediyoruz:) Neyse, geçmişe takılırsam çıkamam ben şimdi:)

Eve gelip kendime süt ısıttım. Şimdi onu içip içimi ısıtırken de mutluluğumu sizinle paylaşmak istedim:)

Mutlu geceler!~♡

Bu arada, her kar yağdığında aklıma gelen, kışa çok yakıştırdığım bir şarkıyı da buraya bırakıyorum~♡

Sevgili Günlük~♡

Merhabalar! 

Bugün -benim için- uzun ve yorucu bir gündü. İnsan koşturmadan da yorulabiliyormuş:)) Anca dinlendim kendime gelmeye çalıştım ve yazıyorum:)

Hem tanıtım yazısı gibi hem de günlük yazısı olacak sanırım:) 

Kardeşim Kızılay'da bir ders çalışma yerinden söz etmişti. 2 hafta önce gitmiştik ama kısa süre durabilmiştik. Bugün tüm gün oradaydık. Aslında yeni açılmamış sanırım ama önceden başka bir yerdeymiş sonra bugün gittiğimiz yere taşınmış. 

İsmi Ankara Okuma Merkezi. Instagram profilini de yazının sonuna bırakırım merak ederseniz:)

Aslında ben Milli Kütüphane'yi seviyorum ve orada her yerden çok daha verimli çalışıyorum ama bazen çok üşeniyorum. Özellikle vize-final zamanlarına denk gelirsem o sırayı beklemek yorucu oluyor. Neyse bu sabah soluğu Ankom'da aldık. 

Küçük bir daireyi bu şekilde değerlendirmişler ne kadar da iyi yapmışlar:) Kahve, çay ve internet sınırsız, 8 TL ödeniyor:) Sanırım bu yüzden çok boş ve rahat oluyor. Dairenin içindeki odalar çalışma sınıfları olmuş ve kütüphanelerdeki gibi masalar var.

Çay, kahve köşesi~ Sağda da gelenlerin bıraktığı notlar var:)

Burası da benim köşem ♡

Evet günüm çok güzel ve renkli başladı ama sonrasında tutan karın ağrısı tüm keyfimi kaçırdı. Zaten dünden beri pek iyi hissetmiyordum kendimi. Kardeşim azimle ve kararlılıkla ders çalıştığı için sesimi çıkarmadım hızını almışken çalışsın diye. Ama bir de bana sorun~

Bugün Ankara'da inanılmaz bir yağmur vardı. Cam kenarı da boştu ve daha rahattı. Oraya attım kendimi ve orda devam ettim çalışmaya:)

Bir yandan çalıştım bir yandan da artık bizden geçmiş mi azizim diye düşünmeye başladım ne yalan söyleyim😅 Ben nasıl bitirmişim o üniversiteyi helal olsun bana diyerek de kendimi övdüm arada😅Eskisi gibi odaklanamıyorum artık nedense. Yine de kendimi zorladım çalıştım iyice. Akşam oluyordu artık:)

Baktım kardeşim hala çalışıyor, onun devam ettiğine sevinerek kitap okumaya başadım ben de yorulduğumu hissedince~

Ders çalışırken sesler eskisinden daha fazla etkiliyor artık beni. Huylu biri oldum çıktım bu konuda resmen. Çıt dese dikkatim dağılıyor. Buranın bana göre tek dezavantajı dışardan gelen seslerdi. Kardeşimi etkilememiş ama benim kadar takıntılıysanız etkilenebilirsiniz:)

Spotify devreye giriyor bu durumda da. Bu sıralar ders çalıştığım için Spotify çalma listelerinden 'Maksimum Konsantrasyon' listesi favorim. Dışardan gelen rahatsız edici sesler yerine dinlendirici seslerle derse odaklanabiliyorum:)

Ama gelin görün ki karın ağrım arttıkça müzik de işe yaramadı konsantre olmama. Neyse ki kardeşimin çalışması bitince evimize döndük.  Canım evim♡😄

Meraklısına Ankara Okuma Merkezi'nin instagram adresini de koyuyorum buraya~ TIK TIK

İyi Geceler!♡

Ankara Kahve ve Çikolata Festivali | Can Bonomo Konseri ♥

Merhabalaar! ♡

Yazmayalı uzun zaman oldu sanki:)

Uzun süredir pek bir etkinliğe katılmıyordum. Ya vaktim olmuyordu ya da gidesim. 18-21 Mayıs'ta Ankara'da kahve ve çikolata festivali vardı. Bundan tabii ki haberim yoktu. 20 Mayıs'ta Can Bonomo'nun Ankara'ya geleceğini öğrendiğim zaman haberim oldu. Kahve ve çikolata festivali kapsamında konsere gelecekmiş:) Normalde çok fazla kahve içen bir insan değilimdir. Eğer konser olmasaydı gitmezdim büyük ihtimalle ama konseri kaçıramazdım:)) 

Bu sene Ankara'da ilk kez düzenlenen bir festivalmiş. Önümüzdeki yıllarda devam edecekmiş:) Yoğunluk olarak kahve standları vardı. Kahveyle pek aram olmadığı için ikram edilen kahvelerden bir latte bir de dibek kahvesi içtim. Bana fazla fazla yetti:))

Kahve ve çikolata dışında çeşitli aksesuarların satıldığı standlar da vardı ama onları çekemedim çok kalabalıktı:)

Benim asıl mevzum akşamki konserdi tabii ki ♡ İçerde kısa bir süre vakit geçirdikten sonra konser alanına gittik. Yaklaşık iki buçuk saat kadar orda vakit geçirdik:))

Ne zamandır fırsat kolluyordum Can Bonomo Ankara'ya geldiğinde gidebilmek için. Kesinlikle beklediğime değdi:) O kadar güzeldi ki, bir saniye bile sıkılmadan bitiverdi konser:) Hareketli ve esprili kişiliğini de canlı canlı görmüş oldum, eğlendirirken güldürdü de, hayranlığım daha da arttı:)

Nasıl seviyorum nasıl ♥

Bu da güzel bir anı olarak kaldı bende ♡ 

Musmutlu günler! ♡